Posts

Showing posts from December, 2022

Dear Tsuki

Image
Dear Tsuki, I used to be afraid of attachments, Yet, here I am, clinging to a delicate tether that binds me to you. Dear Tsuki, I used to dream of being independent, Yet, here I am, finding solace leaning on you for my daily dose of happiness. Dear Tsuki, I used to fight to be free, Yet, here I am, surrendering and cherishing every moment as if it were a sacred offering. Dear Tsuki, I used to wish to be strong, Yet, here I am, weaving my joys into the tapestry of your moonlight, Strength found not in solitude but in the shared glow of our moments. LWINT
Post a Comment
Read more

When you gaze into the abyss စိုက်ကြည့်နေမိဆဲ အမှောင်ထုများ

တကယ်တော့ ကျွန်တော်က ဒိုင်ယာရီရေးရတာကို အတော်ဝါသနာပါခဲ့ဖူးတာ။ ကျွန်တော်မြင်သမျှ တွေးသမျှတွေကို ချရေးထားရတာကြိုက်တယ်။ အချိန်ကာလတစ်ခုကိုရောက်သွားတဲ့အခါ ကိုယ်ဒီလိုဖြတ်သန်းခဲ့ တွေးမြင်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတာလေးက ကိုယ့်တိုးတက်မှုကို ပြန်ပြသလိုဖြစ်နေတော့ အတ္တကိုအစာကျွေးရသလိုဖြစ်နေတာမို့လို့ ထင်တာပဲ။ ဥပမာ ငယ်ငယ်က စတိတ်ရှိုးတစ်ခုသွားကြည့်ချင်တာကို အဖေကခွင့်မပြုလို့မသွားရတော့ အဖေဘယ်လိုချုပ်ချယ်ကြောင်းရေးထားတာလေးကို စာအုပ်စင်ရှင်းရင်း ပြန်ဖတ်မိတဲ့အခါ ဒီအချိန်ဆို တစ်ခုခုလုပ်ချင်ရင် ခွင့်ပြုချက်ရအောင် ဘယ်လိုညှိနှိုင်းရမလဲ ငါသိသွားပြီပဲ။ တစ်ဖက်လူကိုချည်း ဖိအပြစ်တင်နေစရာမလိုတော့ဘူး ဆိုပြီး ပြန်ပြုံးမိတာမျိုး။ အခုတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ကောင်းမှုနဲ့ ဒိုင်ယာရီရေးတဲ့အကျင့်ကနေ Online မှာတင်တဲ့အဆင့်ရောက်သွားပြီပေါ့လေ။ အတ္တကိုအစာကျွေးတာအပြင် တွေးမိသမျှချရေးခြင်းဟာ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ကိုယ့်စိတ်ကို စိမ်ပြေနပြေထိုင်ကြည့်ခြင်းတစ်မျိုးလို့လဲ ပြောလို့ရတယ်ရယ်။ ဆိုးရွားတဲ့အတွေးတွေပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သာယာမှုလေးတွေပဲဖြစ်ဖြစ် တွေးလိုက်တဲ့ခဏက ဖျတ်ခနဲပေမဲ့ ချရေးပြီဆိုရင် စာဖြစ်အောင်ရေးတဲ့အခိုက်အတန့်လေးမှာ "ငါ ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
Post a Comment
Read more

Popular posts from this blog

Tsuki No Me

Tsuki No Me In the soft glow of a winter's eve, Where friendship's whispers gently weave. Beneath the stars, a tale untold, A connection deep, a story to unfold. In the dance of snowflakes, secrets hide, A warmth, a longing, hearts confide. Yet in this season, let friendship gleam, A silent wish, a shared dream. Paths may twist in unforeseen ways, In the gentle haze of these holiday days. Though unspoken words may softly sway, Let friendship bloom, come what may. So here we stand, beneath the mistletoe, In the quiet of emotions that softly grow. A tale of two hearts, entwined but free, Merry Christmas, dear Tsuki, to you from me. LWINT (for those who are not familiar with the term "Tsuki No Me" - it's from an anime series called Naruto. Since that one is the dream I would not want to wake up, I shall name that one "Tsuki No Me".)
Read more

Dear Tsuki

Image
Dear Tsuki, I used to be afraid of attachments, Yet, here I am, clinging to a delicate tether that binds me to you. Dear Tsuki, I used to dream of being independent, Yet, here I am, finding solace leaning on you for my daily dose of happiness. Dear Tsuki, I used to fight to be free, Yet, here I am, surrendering and cherishing every moment as if it were a sacred offering. Dear Tsuki, I used to wish to be strong, Yet, here I am, weaving my joys into the tapestry of your moonlight, Strength found not in solitude but in the shared glow of our moments. LWINT
Read more

Hell is not a place, it is us

Despite not being a serious believer, I genuinely believe that it is our guilt that drags us down, not our sins. It would seem easy not to dwell on something and just let it go. But the hard part is that guilt is recognized by our subconscious mind, where our consciousness seldom notices its existence until we hit rock bottom in our darkest pits. "Ahh, I should have, I could have, I would have" kinds of thoughts will finally reveal themselves to give us a hot welcome in there. When I left my hometown five years ago, I told everyone, including myself, that I was chasing a dream I longed for - an advanced career leading to a stable life that could satisfy my family and my girlfriend. I believed that all my actions and choices were based on fulfilling my ambitions. Yet, I failed to realize that I was just a wanderer who was traipsing aimlessly in a lost land. I deluded myself with lame subterfuges like "I could become stable when I get there, when I get these degrees, when
Read more